Ողջույն! մենք երեկ նոյեմբերի 10- երկու հինգերով գնացին ճանփորդեցինք դեպի Կոտայքի մարզ։
Այդ օրը սկսեց այսպես։ Մենք ժամը 10։00 քայլելով գնացինք Սուրբ Երրորդություն եկեղեցի, հետո նստեցինք մեր դպրոցի երթուղայներից մեկը և գնացինք դեպի Կոտայքի մարզ։
Հետո մենք մի փոքրիկ կանգ առանք Եղվարդի՝ Դամբարան եկեղեցում: Կոչվում էր Դամբարան, քանի որ եկեղեցու բակում կայն սրբերի բազմաթիվ շիրիմներ և խաչքարեր: Եկեղոցու բակում մենք հանդիպեցինք ամբարների, որոնց մեջ ժամանակին մարդիկ պահել են հաց, միս, կաթ, որ դժվար ժամանակներում սովամահ չլինեն: Եկեղեցին կառուցվել է 12-13-րդ դարաշրջանում:Եղվարդը իր անունը ստացել է այսպես.ասում են, որ Նոյը, Տապանով ճամփորդելիս, հայտնաբերել է Եղվարդը և ասել «Եղիվարդ» — ինչը նշանակում է՝ «Սա կյանք է», բայց դարեր անց, այն արդեն վերանվանվել է Եղվարդ:
Մեզ եկեղեցում օրհնեց Տեր-Հայրը, հետո մենք ունեցանք փոքրիկ հանգիստ եկեղեցու գեղեցիկ, տերևների մոտ։
Հանգստից հետո բոլորս գնացինք դեպի երթուղայն: Ապա Եղվարդից, երթուղայնով գնացինք Բջնու Բերդ: Բավականին ժամանակ անց, մենք արդեն գյուղում էինք: Պլանավորել էինք հաղթահարել Բերդի բարձունքը, և այդպես էլ արեցինք: Մոտավորապես 10-15 կմ քայլեցինք, և ահա հասանք Բերդ:
Որ արդեն մենք հախթահարեցինք Բերդը ես սկսեցի նայել իմ շրջաատը և նկատեցի հեռվից լիքը-լիքը տնակներ, որը շատ գեղեցիկ եր։
Ապա իջանք Բերդից, և վերադարձանք Երևան:
Ահա այսպիսին էր մեր հերթական, ուսումնական և հետաքրքիր արշավը:
Նռանե Մուրադյանի բլոգ 