- Բլոգումդ գրավոր պատմի՛ր Ավ Իսահակյանի «Եղնիկը» պատմվածքը(կարճ՝ 5-6 նախադասությամբ): Մի անգամ ընկերս բերեց մի փոքրիկ եղնիկ երեխաներիս համար։ Նա շատ գեղեցիկ և փոքրիկ էր և շատ ընկերացել էր երեխաների հետ։ Նա արդեն մեզ հետ շատ էր մտերմացել։ Նա մեկ-մեկ գնում էր պատշգամբ և նայում էր իր անտառը։ Նա շատ տխուր էր, որովհետև այնտեղ էր իր մայրիկը և հայրիկը։ Մի անգամ երբ ուժեղ քամի էր պատուհանը բացվեց և մի ոստյունով մեր սիրելի եղնիկը թռավ գնաց անտառ, որպեսզի գտնի մայրիկին և հայրիկին։
- Նկարագրի՛ր եղնիկին: Եղնիկը խարտյաշ էր և շատ գեղեցիկ։Մեծ աչքեր ուներ և երկար թարթիչներ։
- Դո՛ւրս գրիր պատմվածքի ամենահուզիչ հատվածը: Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ։
- Ո՞րն է այս պատմվածքի հիմնական իմաստը: Որ բոլոր բալիկները պետք է ապրեն իրենց ծնողների հետ հարազատ միջավայրում։
- Բլոգումդ գրի՛ր հանդ-դաշտ, վերջալույս-արևամուտ, խարտյաշ-կյաժ, ջինջ-հստակ, անդուլ-անդադար, նազելի-հարգելի, վճիտ-պարզ, հուժկու-հզոր, թախծալի-տխրալի, հողմ-հողամաս, ոստյուն-ցատկ, խավար-մութ, սաստկանալ-ուժգնալ բառերի հոմանիշերը:
- Գրի՛ր նաև բարեկամ-թշնամի, ջինջ-պղտոր, թաքուն-ակնհայտ, երեխա-չափահաս, զգայուն-անզգա, խավար-լույս բառերի հականիշները:
- Լրացրո՛ւ բաց թողած տառերը:
Նռանե Մուրադյանի ուսումնական բլոգ 