Մի ցուրտ ձմեռաին օր դրսում մի պապիկ փող էր աշխատում։ Նա նվագում էր միանգամից երկու գործիք։
Մարդիկ ուղակի ուշադրություն չեին դարցնում նրա վրա, կամ փող էին գցում նրա գլխարկի մեջ, բայց նրանք կարող էին դնել այլ ոչ թե գցեին։
Այդ պապիկը շատ եր մրսում։ Մի փոքրիկ տղա թրչկոտելով դպրոցից տուն էր վերադառնում և տեսավ այդ պապիկին։ Փոքրիկ տղաի սիրտը ճմրթվեց, երբ տեսավ այդ պապիկին։ Տղան ուզեց օգնել և նա հարցրեց․
-Պապիկ-պապիկ ի՞նչով կարող եմ օգնել։
-Որ խնդրեմ ինձ ուտելիք կբերես շատ սոված եմ,-Ասաց պապիկը։
-Իհարկե կբերեմ,-Ասաց տղան։
Տղան նայեց իր դրամապանակի մեջ և տեսավ, որ փող չունի և վազելով գնաց տուն։
Տղան հասավ տուն և հայրիկին ասաց։
-Հայրիկ ինձ փող կտաս։
-Ի՞նչի է քեզ փող պետք,-Ասաց Հայրիկը։
-Ուղակի մեր բակում մի պապիկ կա նա ինձ խնդրեց, որ ես իրան ուտելիք առնեմ,-Ասաց տղան։
-Ես քեզ մենակ ոչմի տեղ չեմ թողնի համ ել ցուրտե,-Ասաց Հայրիկը։
-Ուրեմն դու ինձ հետ արի,-Ասաց տղան։
-Ես հիմա չեմ կարա, զբաղված եմ արի վաղը,-Ասաց Հայրիկը։
-Լավ,-Տխուր ձայնով ասաց տղան։
Անցավ միքանի ժամ և պապիկը ասաց․
-Անցել է մի քանի ժամ ուրե այդ փոքրիկ տղան։
-Լավ ոինչ։
Անցավ մի օր տղան արթնացավ և արագ վազեց հայրիկի մոտ և ասաց․
-Հայրիկ-հայրիկ արթնացի գնանք ուտելիք առնենք պապիկի համար։
Հայրը արթնացավ և ասաց․
-Արի միքիչ հետո ուզում եմ քնեմ։
-Ոչ հայրիկ,-Ասաց տղան։
-Լավ,-Ասաց Հայրիկը։
Նրանք գնացին ուտելիք առան և գնացին պապիկի մոտ․
-Պապիկ կներես, որ երեկ չբերեցի ուղակի հարմար չեր,-Ասաց տղան։
-Ոչինչ թոռնիկս,-Ասաց պապիկը։
Փաստորեն նրանք բացի ուտելիքից տաք շորեր ել էին բերել, որովհետև շատ ցուրտ էր դրսում իսկ պապիկը մրսում էր։
Նռանե Մուրադյանի ուսումնական բլոգ 