Մխիթար Գոշ
Մարդն ու ծառերը
Մի չքավոր մարդ ձմռանը գնաց այգի՝ պտուղ քաղելու: Եվ տեսնելով, որ ծառերը փայտացած են, սկսեց թշնամանալ, տրտնջալ, հարվածել ու ասել նրանց.
— Ինչո՞ւ պտուղ չունեք, որ ուտեմ ու կշտանամ,— ու սկսեց ավելի չարանալ։
Եվ ծառերից մեկը քաղցրությամբ ու համոզող խոսքով ասաց։
— Մի՛ տրտմիր, ո՜վ մարդ, և իզուր մի՛ բամբասիր, որովհետև, սխալվում ես։ Թեպետ կարիքավոր, բայց ինչո՞ւ չգիտես, որ ձմռանը հանգստանում ենք և զորացնում մեր արմատները, որպեսզի կարողանանք գարնանը ծաղկել, ամռանը սնունդ տալ պտղին և աշնանը հասնել ու կերակրել: Ինչո՞ւ չեկար այն ժամանակ, երբ մարդ, անասուն ու գազան վայելում էին մեր պտուղները։ Այժմ գնա և վերադառնալով հարմար ժամանակ, կեր որչափ կկամենաս։
Եվ գնաց մարդը այդ խոսքի հույսով։
Հարցեր։
1.Փորձիր շարունակել առակը։ Մարդը գնաց և պարտաճանաչ ամեն օր ջրում էր ծառերին։
2.Դուրս գրիր հոգնակիով դրված գոյականները։ Արմատներ, պտուղներ, ծառեր։
3.Ի՞նչ է քեզ համար հույսը։ Վերջին հույսը, որը ինձ թվում է իմ մոտ չի լինի։
ՈւՇԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ
Հետևյալ բառերի մեջ հ չի լսվում և չի գրվում՝
ապաշխարել, ոչխար, նշխար, խորին, հովար (գլխարկի), ընդամենը, հակաականիկիր։
ընդարձակ, ընդունակ, ընդունել, ընթանալ, ընթացք հակաբացվածք։
1.Բառարանի օգնությամբ շարունակիր շարքը։
2.Գրիր բառեր, որոնց վերջում գրվում է հ տառը։ Ճանապարհ, աշխարհ։
3.Գրիր տրված սկզբնարմատով կամ վերջնարմատով բառեր։
հույս-հուսահավատ
հուր-հուրանաձև
համ-համադասարանցի
հատ-հատապտուղ
հարս-հարսանեմայր
Փորձիր ներկայացնել , թե ընկերասիրությունն ու համախմբվածությունը ինչ դեր ունեն քո կյանքում։ Իմ ընկերությունը։
Նռանե Մուրադյանի ուսումնական բլոգ 