Առյուծը գազանների արքան է: Այդ «տիտղոսին» ոչ ոք չի կասկածում, և ոչ մեկը չի վիճարկում: Իսկ ինչո՞ւ հատկապես առյուծին է շնորհվել այդ տիտղոսը: Նա գիշատիչներից ամենաուժե՞ղն է: Հազիվ թե: Ուժով, կարելի է ասել, զիջում է վագրին: Ամենաճարպի՞կն է: Նույնպես՝ ոչ. Նա զիջում է ընձառյուծին: Գիշատիչներից ամենախոշո՞րն է: Դարձյալ ոչ. սպիտակ արջը 700-800 կիլոգրամ է կշռում, նույնիսկ վագրը, որ 300 կիլոգրամ է, ավելի խոշոր ու ծանր է: Հասուն արու առյուծի առավելագույն քաշը 230 կիլոգրամից ավել չէ: Եվ, համենայն դեպս, առյուծն է գազանների արքան: Եվ նա այդ տիտղոսը կրելու իրավունքն ունի: Ըստ երևույթին, առյուծին գազանների արքա են կոչել ոչ թե ուժի, այլ՝ կեցվածքի համար, վեհ ու հպարտ կեցվածքի և նույնքան վեհ ու հպարտ բնավորության համար: Առյուծը բաց տարածությունների բնակիչ է, չի թաքնվում դարանում ու սպասում որսի: Նա որսի վրա բացահայտ է գնում՝ իր մռնչոցով բոլորին նախազգուշացնելով, որ գազանների արքան որսի է ելել: Եվ ամեն մի կենդանի էակ դողում է այդ «արքայական մռնչոցից»: Բայց առյուծը նաև մեծահոգի է, երբեք չի ոչնչացնում կենդանիներին, եթե կուշտ է:

Читать далее «Ինքնաստուգում. Առյուծը» →

Ռասպե «Բարոն Մյունհաուզենի արկածները»․ ընտրի՛ր 1-2 հատված, կարդա՛, հատվածից դո՛ւրս գրիր թվականները, որոշի՛ր տեսակը:

1. Աշխարհի ամենաճշմարտախոս մարդը

Երեք- բաշխական

2. Կաքավները շամփուրի վրա

յոթ — բաշխական

Իմ  Հյուսիսը. Հյուսիսային դպրոցն ու ես:

Читать далее «Գնում եմ Մայր դպրոց…» →

Գոյականներ-անտառ, ճոճ, մանուկ, ծիծ, մայր, հայր, որբ, նա, քամի, պախրեն։

Ածականներ-անբախտ, կաթնալից, լայն տերևներով, աղի արցունքով, մեծատերև թաթաշոր, մանրատերև ոտաշոր, սիրուն, գթոտ, մերկ, տխուր։

1. Գրի՛ր կապույտ գրված բառերի հոմանիշները: Համբավ — հռչակ, անհամար — անթիվ:
2. Բացատրի՛ր նարնջագույնով գրված նախադասությունները, արտահայտությունները: Չկա:

Վերնագրի՛ր երրորդ մասը: << Ջուլհակի պայքարը դերվիշի հետ >>

Մտածի՛ր և գրի՛ր հարցեր երրորդ մասի վերաբերյալ:

1. Արդյո՞ք խելացի վարվեց ջուլհակը

Մի օր ես արթնացա և տեսա, որ ամեն ինչ պատված է շոկոլադով, կարծեցի, որ ես երազում եմ։ Այդ ամենը երազ չէր, այլ իրականություն էր։

Մեր տան իրերը ամբողջովին շոկոլադից էին, փողոցները և տները։ Յուրաքանչյուր տուն ուներ իր շոկոլադե գույնը, որը շատ էր գեղեցկացնում մեր բակը։ Բակի երեխաները շատ-շատ քաղցրներ էին ուտում, քանի որ նրանց ոչ մեկ չէր կարող արգելել։

Երերեխաները ամբողջ օրը ուտում էին միայն քաղցր, նույնիսկ ճաշի փոխարեն նրանք ուտում էին շոկոլադե ճաշ, հացը նրանց մոտ հացի տեսքով էր, բայց շոկոլադից էր, երեխաների համար սա շատ լավ էր, բայց բոլորի ծնողները անհանգստացած էին, թե երբ է ավարտվելու այս ամենը, քանի որ շատ քաղցրը վնասակար է առողջությանը։

Ուշադի՛ր կարդա և կատարի՛ր առաջադրանքները։

Առաջին հայացքից ուղտը տարօրինակ ու ծիծաղելի է թվում։ Նա սառը, անտարբեր, աղմկարար է։ Ուղտին նաև անապատի նավ են անվանում։ Այս դիմացկուն կենդանին լավ հարմարվել է անապատային կյանքին։ Նրա ոտքերին հաստ կոշտուկներ կան, և արևից շիկացած ավազից ուղտը չի տառապում։ Երկար ու խիտ բուրդը օգնում է դիմանալու ցերեկվա շոգին ու գիշերվա ցրտին։ Ուղտերը շատ յուրօրինակ շուրթեր ունեն, դրանք օգնում են նրան հեշտ արածել: Ուղտը կարող է ուտել ամեն-ամեն ինչ, անգամ շատ կոշտ փշեր, և նրա շուրթերը ոչ մի դեպքում չեն վնասվում: Ուղտի բարձրությունը երկու, երկարությունը՝ երեք մետր է։ Կշռում է մինչև հինգ հարյուր կիլոգրամ։

Читать далее «Մայրենիի ինքնաստուգում» →

• Ղ․ Աղայանի «Մանուկ-խան» պատմվածքից  դո՛ւրս  գրիր  5 գոյական, 5 ածական, 5 բայ։

Գոյականներ — դատարան, մարդ, մանուկ, սպանդանոց, օձիք:

Ածականներ — գիժ, տխմար, իմաստասեր, շնորհալի, հարուստ:

Բայ — խոստովանել, կանչել, ձևանալ, ուտել, ուղարկել:

• Պատմվածքից դո՛ւրս գրիր հատուկ գոյականները։

Դանիել, Սողոմոն, Մանուկ-խան, Աստված, Ավագ, Թիֆլիս, Բաղդադ, Մեծ պաս:

• Պատմվածքում ո՞ր ծեսն է նկարագրված։ Պատմի՛ր, հետաքրքիր տեղեկություններ դո՛ւրս գրիր այդ ծեսի մասին։ Բուն բարեկենդան: Մեծ պահքի բարեկենդանը կոչվում է Բուն Բարեկենդան, քանի որ նախորդում է ամենաերկար պահքին: Բարեկենդանը մարդու երջանկության հիշատակն է, որը դրախտում վայելում էին Ադամն ու Եվան: Բարեկենդանին թույլատրվում են չափավոր վայելքներ, խրախճանքներ, խաղեր եւ ուտեստներ: Այդ օրը մարդիկ սգից անցնում են ուրախության, չարչարանքից` խաղաղության:
• Գրի՛ր տրված բառերի հոմանիշները՝ իմաստուն, համրանալ, խնդություն, անշուք, չքավոր, աղախին, խուրջին, պարգև։ Իմաստուն — խելացի, համրանալ — պապանձվել, խնդություն — ուրախություն, անշուք — հասարակ, չքավոր — աղքատ, աղախին — սպասուհի, խուրջին — պարկ, պարգև — նվեր, ընծա:
• Գրի՛ր տրված բառերի հականիշները՝  իմաստուն, հարուստ, անպատիվ, տխուր, խավար, ծանրություն։ Իմաստուն — անխելք, հարուստ — աղքատ, անպատիվ — պատվավոր, տխուր — ուրախ, խավար — լույս, ծանրություն — թեթևություն:

Հ. Թումանյանի  «Մայրը» պատմվածքը կարդա՛, անծանոթ բառերը դո՛ւրս գրիր և բացատրի՛ր։

Читать далее «Մայրենի. 15.03.2022» →